Kobieta poddająca się zabiegowi w placówce Salve

Krioterapia

Krioterapia

Krioterapia dermatologiczna to jedna z metod pozwalających na usunięcie zmian chorobowych z powierzchni skóry. Jest to zabieg bezpieczny, bezbolesny, bezkrwawy i krótkotrwały. Nie wymaga użycia skalpela i innych narzędzi prowadzących do przerwania ciągłości tkanek.

 

Co to jest krioterapia dermatologiczna?

To zabieg polegający na kontrolowanym zniszczeniu tkanki chorobowej przy pomocy zimna. Do wymrażania stosowany jest ciekły azot. Jego temperatura to –196℃. Zmiana skórna ulega martwicy, a po pewnym czasie oddziela się od zdrowej skóry i odpada. W jej miejscu powstaje nowy naskórek.

 

Na co pomaga krioterapia?

Wskazania do krioterapii dermatologicznej to:

  • brodawki wirusowe (tzw. kurzajki),
  • brodawki łojotokowe,
  • włókniaki,
  • kłykciny kończyste,
  • rogowacenie słoneczne,
  • przerost gruczołów łojowych,
  • bliznowce,
  • nagniotki,
  • zmiany naczyniowe,
  • niektóre nowotwory skóry.

 

Przebieg krioterapii

Krioterapia dermatologiczna przeprowadzana jest w sterylnych warunkach i trwa zaledwie kilka minut. Zabieg nie wymaga specjalnych przygotowań.


W trakcie zabiegu lekarz aplikuje na zmianę chorobową ciekły azot przy pomocy specjalnego aplikatora. Skutkuje to powstaniem pęcherzyków. Jeżeli to konieczne, dermatolog zamraża zmianę dwukrotnie w czasie jednego zabiegu dla osiągnięcia większej skuteczności. Zmianę zwykle zamraża się około  20-30s., odczekuje około 40-60s. by tkanka w tym czasie się rozmroziła, po czym mrozi się ją ponownie 20-30s.

 

Czy krioterapia boli?

Zabieg krioterapii dermatologicznej jest przeprowadzany bez znieczulenia. W jego trakcie pacjent może odczuwać zimno, swędzenie lub delikatne pieczenie, a nawet ból o miernym nasileniu, który ustępuje w krótkim czasie - około 1 godziny po zabiegu.

 

Przeciwwskazania do krioterapii

Chociaż krioterapia dermatologiczna jest zabiegiem bezpiecznym, nie każdy może skorzystać z tej metody. Do przeciwwskazań zalicza się:

  • leczenie immunosupresyjne,
  • choroby tkanki łącznej,
  • choroby autoimmunologiczne,
  • pokrzywkę z zimna,
  • objaw Raynauda,
  • nadwrażliwość na zimno.


Krioterapia kurzajek i innych zmian skórnych poprzedzona jest konsultacją dermatologiczną w celu wykluczenia przeciwwskazań i wyboru najlepszej metody leczenia.

 

Krioterapia – ile trwa gojenie?

W miejscu zniszczonej tkanki może pojawić się strupek, który odpada samoistnie – najczęściej po około 14 dniach. W tym czasie nie zaleca się:

  • korzystania z gorących kąpieli,
  • korzystania z sauny,
  • podejmowania intensywnego wysiłku fizycznego,
  • wystawiania skóry poddawanej zabiegowi na światło słoneczne,
  • korzystania z solarium.


Po krioterapii dermatologicznej Pacjent powinien stosować się do zaleceń dermatologa dotyczących pielęgnacji miejsca zabiegowego oraz stawiać się na wyznaczone kontrole.